Waarschuwing: Dit verslag gaat over het concert van Electric Eel Shock en bevat elementen die ‘’shock’’-erend kunnen zijn voor sommige lezers. Je mag verder lezen op eigen risico.
Ik heb gewaarschuwd!
Electric Eel Shock, een Japanse band waarvan ik de naam wel eens heb horen vallen. Tijd om een kijkje te nemen op 20 mei in het Patronaat in Haarlem. Zelf heb ik nog niks geluisterd of gezien, dus ik was benieuwd wat mij te wachten stond. Half 8 was de tijd dat de zaal open zou gaan. Er waren 3 deuren of misschien wel meer, dat ben ik vergeten. Een ding weet ik wel, ik wist niet welke de ingang was. Er stonden 2 mensen en 2 crew members te roken bij de ingang van het café en er zat een man naast de deur om je kaartje te scannen, dat zou het dan wel zijn. Nog even genieten van de lekkere temperatuur en dan was het tijd om naar binnen te gaan. Een leuke stempel van het patronaat op de hand en je kon de zaal in. Wacht eens even, een zaal? Het was een klein cafeetje! Ik vond het eigenlijk wel schattig! Met een drankje in mijn hand ben ik links vooraan gaan staan. Er was weinig man, maar daar kwam gelukkig verandering in! Er was zo’n 50 man en dat had ik niet verwacht! Het cafeetje was lekker knus geworden. Er waren wat oudere mensen en ook wat kinderen. Naast de bar was een kleine merchandise tafel. Je kon onder andere albums, singles, t-shirts en zelfs LP’s kopen van de band!
Met een kleine uitloop van een kwartier begon het voorprogramma, The She Ras. Een vrouwen power raw garage punk trash band die tegen mijn verwachting in goed waren. De dames speelden een stuk of 5 nummers dacht ik, om zo genoeg ruimte over te laten voor het hoofdprogramma. Het leuke was dat de bassist van Electric Eel Shock, Kazuto gewoon in het publiek stond te genieten! De dames moesten zelf het podium snel afbouwen, waarna de mannen opkwamen om het weer op te bouwen, maar dan natuurlijk met hun spulletjes. Akihito, de zanger keek een beetje raar uit zijn ogen. Dat vond ik al een beetje verdacht, ook kwam het bier mee het podium op. Dit gaat wat worden, dacht ik en gelijk had ik want Tomoharu, de drummer, liep backstage en niet veel later kwam hij terug zonder broek!! En als kers op de slagroom een wit sokje van 2 meter om zijn dingetje. Ik geloofde mijn eigen ogen niet. De band maakte nog even snel wat foto’s van het publiek, want ze waren dolgelukkig met de opkomst! Niet veel later gingen ze maar aan het werk, de muziek startte en het concert begon.
Akihito tilde zijn arm op en liet zijn oksel zien die hij tegen de microfoon hield, dacht hij nou werkelijk dat zijn oksel kon zingen? Een ding was zeker, het klonk zeer goed en de band blies mij omver. Het duurde niet lang of ik begon te headbangen. Niet veel later stonden opeens de dames van The She Ras naast mij en die gingen ook lekker los. Heerlijk! In de pauzes tussen de liedjes door praatte Akihito met het publiek. Hij vroeg of we het eigenlijk wel leuk hadden en of alles goed was. Ook praatte hij wat over het warme weer, de zomer was in Nederland. Tussendoor een slokje van het bier en de het volgende nummer werd alweer aangekondigd.
Electric Eel Shock maakt nummers waar je echt goed op los kan gaan en dat deed het publiek ook zeker. Die avond speelde ze nummers zoals, My favorite no. 9, Rock&Roll can rescue the world, Metal Man, Iron Man, Scream for Me, wat nieuwe nummers en natuurlijk Bastard waar in het liedje hier en daar een middelvinger omhoog kwam en iedereen verklaard werd als Bastard. Akihito wees daarbij ook wat mensen uit het publiek aan waaronder mij! Dat was even onverwacht! Na het nummer plakte Akihito zijn plectrum op zijn voorhoofd terwijl Tomoharu zijn basgitaar de lucht ingooide toen het publiek de longen uit het lijf schreeuwden. Ook werden er wat boeren gelaten in de microfoon door Akihito en dan was het tijd om het podium af te gaan.
Het publiek was het echter hier niet mee eens, na het roepen van een encore besloten de mannen terug het podium op te gaan en de wens van het publiek werd vervult. Na 3 nummers was het concert dan echt afgelopen. Gelukkig kon je na afloop met de band een praatje houden en eventueel op de foto. Ook was er nog genoeg merchandise, dus als je van gedachten was verandert was dit je kans om dat ene cd’tje of dat t-shirt waar je over twijfelde toch nog te kopen. Ik maakte het niet al te laat, ik bedankte de band voor een onwijs toffe avond en verliet als 1 van de eerste het zaaltje om vervolgens naar de trein te gaan. Ik moest weer vroeg op.
Electric Eel Shock is een geweldige band als je muziek en vermaak wilt op 1 avond voor een spot goedkope prijs. Het kaartje was minder dan een 10tje! En muziek maken kunnen ze zeker! Ook het contact tussen het publiek en de band was uitstekend en je kan relaxt met de band praten zonder dat ze backstage worden gestuurd. Als Electric Eel Shock weer naar Europa komt raad ik zeker aan om een kijkje te nemen bij 1 van hun concerten. Het is het dubbel en dwars waard!
Heb ik je interesse geprikkeld? Mooi! Een like op Facebook voor deze band is zeker niet verkeerd: https://www.facebook.com/eelshock. Voor verdere informatie over de band kan je de volgende links gebruiken: Voor twitter: https://twitter.com/EESJAPAN, en de officiële website: http://electriceelshock.com.
