Anime Review: Owari no Seraph: Nagoya Kessen-hen (Seraph of the End: Battle in Nagoya)

Weer een gebeurtenisvol seizoen van de populaire anime Owari no Seraph (Seraph of the End). Owari no Seraph: Nagoya Kessen-hen (Seraph of the End: Battle in Nagoya) kwam bijna een jaar geleden uit en aangezien het eerste seizoen erg populair was op het AVO Forum was een review van het tweede seizoen te verwachten. Het eerste seizoen is gereviewed door Shizu en kan je hier terugvinden.

Gebroken gezinnen, een voortdurende oorlog en dirty politics, nogmaals!

Dit seizoen focust zich op Yuichiro’s zoektocht naar de kracht en vaardigheden die hij nodig heeft om Mikaela te kunnen ‘redden’ van de vampiers. Tegelijkertijd verlangt Mikaela ernaar om Yuichiro te ‘redden’ van de mensen die hem gebruiken. Zowel Mika als Yu komen meer te weten over de dirty politics die schuil gaan achter deze oorlog, die nog steeds voortduurt tussen vampiers en mensen, en hun eigen achtergrond. Yuichiro heeft het belang van ‘familie’ nogmaals geleerd en belooft om niet alleen Mikaela, maar ook zijn kameraden van de Moon Demon Company te beschermen.

Wat het verhaal interessant maakt, naar mijn mening, is dat er geen duidelijke ‘goede’ kant is. Zowel vampiers als mensen hebben hun gebreken en, ook al lijken de vampiers minder om hun gevallen kameraden te geven, hebben hun eigen manier van het vormen van betekenisvolle relaties. Ik geniet er altijd van wanneer een serie de keuze van goed of slecht is bij de kijker laat, in plaats van het voor je uit te spellen.

Dit seizoen zit tjokvol onverwachte wendingen. Net als je denkt te weten wat er gaat komen, gebeurt er iets verrassends. Alhoewel sommige mensen misschien beter zijn in speculeren dan ik, ben ik er van overtuigd dat er voor alle kijkers, die de manga niet hebben gelezen, wel een aantal verrassingen schuilen.

Weer zien we Yuichiro sterker worden. Niet alleen als het gaat om zijn zwaardvecht vaardigheden en het versterken van zijn band met zijn demon, maar ook wanneer het gaat om het openstellen naar anderen. Zelfs wanneer iemand die hij heeft komen te vertrouwen en liefhebben hem verraad, blijft hij trouw aan hun en belooft hij hun te beschermen, ondanks hun motieven naar hem toe. Hij heeft besloten om nooit zijn rug te keren naar zijn nieuwe ‘familie’. De band tussen Yu en zijn ‘nieuwe familie’ groeit sterker met de dag.

Mikaela, die voorheen alleen geïnteresseerd was in ontsnappen met Yu, leert ook om anderen iets meer te vertrouwen tijdens dit seizoen. Ook al vind hij het wel lastig om andermans hulp te accepteren en om het gevoel dat anderen hem uiteindelijk zullen verraden los te laten. Na alles wat hij heeft meegemaakt is het meer dan logisch dat hij niet zomaar iemand vertrouwd, dit maakt het geloofwaardiger.

Er zijn vele andere leuke en interessante karakters te zien in deze serie, waaronder een aantal die we al ontmoet hebben in seizoen 1. En die karakters leren we steeds beter kennen tijdens dit seizoen. Er zijn een aantal verrassingen wanneer het gaat om hun achtergrond en wat hun bereid zijn te doen om hun verlangen te behartigen.

Shounen of shounen ai?

Owari no Seraph: Nagoya Kessen-hen zit vol met actie, drama en grappige momenten, net als het eerste seizoen. De komische interacties tussen bepaalde karakters helpt de sfeer, van deze redelijk serieuze anime, te verlichten. De gehele serie is gebaseerd op de gelijknamige manga die gemaakt is door Yamato Yamamoto, die tekent, en Takaya Kagami, die het verhaal schrijft. Wit Studio, de studio die beide seizoenen heeft geproduceerd, is ook bekend voor, onder andere, Shingeki no Kyojin (Attack on Titan).

Ik ben het met Shizu eens dat het shounen genre niet geheel past bij deze anime, aangezien de stijl meer shoujo lijkt dan shounen. Zo komt het op mij over omdat het vol drama en romantische suggesties zit. Daarnaast is de tekenstijl zelf ook vaak erg soortgelijk aan shoujo anime.

Misschien hebben ze een fout gemaakt en bedoelde ze shounen ai te zeggen, in plaat van shounen! Aangezien de show vol zit met plagende hints naar romantische relaties tussen een aantal mannelijke karakters. Er zijn ook een aantal hints naar hetero relaties en verliefdheden, maar de focus lijkt te liggen op iets wat erg lijkt op shounen ai.

Niemand is perfect!

De tekenstijl zelf spreekt mij aan, ik hou van de details in de kleding van alle karakters, hun ogen, hun haarstijlen en het kleurenschema. Helaas heeft dit seizoen me ook op een sommige punten teleurgesteld. Ook al lijken de achtergronden wel beter bij de karakters te passen dit seizoen, waren ze soms nog steeds niet helemaal passend en leken ze te veel op een schilderij, naar mijn mening. Dit zorgde ervoor dat het leek alsof de karakters op een platte achtergrond waren geplaatst in plaats van een drie dimensionale wereld. Telkens als het beeld wat uitgezoomd was ging de kwaliteit van de tekenstijl erg omlaag en zag het er niet geheel kloppend uit.

Helaas hebben ze ervoor gekozen om een 3d geanimeerde auto toe te voegen aan één aflevering, welke gelukkig al vernietigd werd in dezelfde aflevering. Deze zag er niet passend en lelijk uit. Het zou er waarschijnlijk beter uitgezien hebben als ze eerst een 3d model gemaakt, geanimeerd en goed overgetrokken hadden. Daarnaast was het duidelijk dat dieren tekenen niet de animators’ hun sterkste kwaliteit is. De vogels klopt niet, helemaal de witte niet. En zo ook wat later een hond bleek te zijn, in een van de afleveringen.

Nog een probleem, voor mij, waren de vechtscenes, op meerdere aspecten. Te vaak bestonden deze scenes nog steeds uit stilstaande beelden die geschud worden of ten minste stilstaande karakters in de achtergrond. Daarbovenop komt nog dat deze scenes niet realistisch leken: vijanden die middenin een oorlog zitten blijven meestal niet stilstaan terwijl iemand hun gesprek rustig afmaakt. En als vijf mensen een vampier aanvallen, zag je alleen die ene vampier en één ander persoon tegelijkertijd. Ik begrijp dat de vampier zichzelf goed kon verdedigen, maar het leek alsof ze ‘Tikkie, jij bent ‘m!’ aan het spelen waren. Je zag slechts zelden wat er gebeurde met de ander vier personen die meededen aan het gevecht op dat moment.

De grote hoeveelheid en aan gevecht- en loopscenes werden een beetje irritant voor mij richting het einde van het seizoen. Ik kreeg de neiging om de gesprekken, die de karakters vaak hadden over mogelijke strategieën en dergelijke dingen, over te slaan wanneer deze erg lang doorgingen.

De intro muziek verkoos ik zeker boven de intro muziek van het vorige seizoen. De songtekst van het liedje Two Souls -Toward the truth- door fripSide paste goed bij de anime. De animatie die erbij te zien was vulde de muziek goed aan en gaf het verhaal goed weer zonder te veel te onthullen. Ik ben geen grote fan van outro. Het liedje, Orarion by Yanagi Nagi, leek niet geheel bij de plaatjes aan te sluiten. Wat ze laten zien is precies dat: mooie stilstaande plaatjes. Het tempo van het liedje gaat op een gegeven moment omhoog, op dat zelfde moment krijg je nog steeds alleen stilstaande plaatjes te zien, en is er geen animatie te zien. Dit leek niet geheel te passen bij de sfeer die het liedje probeerde over te brengen. Nog iets waar ik mij aan stoorde in de outro was het feit dat er aan het einde een geanimeerd stukje was, dat niet geheel vloeiend ging.

Geweldige verhaallijn en karakters, enigszins gebrekkige animatie

Wat ik het leukste vond aan deze anime waren het verhaal, de karakters en de, bijna romantische, relaties tussen deze karakters. Daarnaast waren er een aantal gebreken in de animatie en tekenstijl, maar deze zijn makkelijk te vergeven als je eenmaal goed in het verhaal zit. De serie zou het kunnen doen met iets minder geklets op onrealistische momenten. De liedjes passen goed bij de serie, maar helaas paste de outro muziek op een bepaald punt niet zo heel goed bij de plaatjes die tegelijkertijd te zien waren.

In zijn geheel genomen vind ik deze serie zeker het kijken waard! Alhoewel je deze misschien niet moet gaan kijken als je niet houd van, hints naar, shounen ai. Het verhaal is aangrijpend, net als de karakters.

Ik hoop op een derde seizoen, maar als je niet kan wachten: de manga loopt nog steeds. Er zijn ook nog twee romans en een game.

Studio: Wit Studio
Start uitzending: 10 Oktober 2015
Aantal afleveringen: 12

Score: 80/100