Even terug deed ik een oproep aan de lezers van AVO Magazine die naar Japan zijn geweest, om te praten over hun allereerste reis. Van sommigen is het even geleden, voor de ander is het zeer recentelijk. Wat waren de precieze redenen om op reis naar Japan te gaan en wat viel op? Uiteindelijk ontving ik een aantal aanmeldingen, waaronder Helena van de website IndoRotterdammert. Ze maakte in 2015 een groepsrondreis in Japan en vertelt haar ervaringen in dit interview.
AVO: Laten we beginnen met het belangrijkste: wanneer, hoe lang, en met wie ging jij voor het eerst naar Japan?
Helena: In 2015 ben ik naar Japan geweest. Ik heb toen een groepsrondreis gemaakt die startte in Fukuoka en eindige in Tokyo. De groepsreis duurde 3 weken. Eigenlijk veel te kort. Ik wilde zo graag langer blijven
AVO: Hoe heb je je voorbereid op je reis naar Japan?
Helena: Ik struin vaak het hele internet af op zoek naar informatie over de plekken die ik ga bezoeken. Het allerbelangrijkste vond ik wel om de diversiteit in de Japanse keuken te ontdekken. Mijn blog IndoRotterdammert en mijn bedrijf Eating Habits richten zich op promotie van (eet)culturen, dus dat was de voornaamste reden om Japan te bezoeken. Dus ook veel kookboeken lezen was onderdeel van mijn voorbereiding.
AVO: Wat heeft jou doen besluiten om naar Japan te gaan? Wat was de aantrekkingskracht?
Helena: Zoals hierboven aangegeven. De rijke eetcultuur. Er wordt echt aandacht besteed aan het bereiden van het eten, maar ook aan de opmaak op het bord. Het oog wil tenslotte ook wat.
AVO: Nadat je aangekomen was in Japan: wat was jouw eerste indruk?
Helena: Het is denk ik niet voor niets dat we in Fukuoka startten. Ondanks dat het een grote stad is, is het minder massaal dan bijvoorbeeld Tokyo. Wat me vooral opviel was dat alles zo schoon is. En dat het eigenlijk toch heel westers aanvoelt.
AVO: Koos je voor een hotel, hostel, guesthouse, ryokan of een andere slaapplek; waarom koos je hier specifiek voor en hoe heb je het ervaren?
Helena: Naast een hotel, hebben we ook in een Ryokan geslapen. Dat was best wel een aparte beleving. Heel minimalistisch met een matras direct op de matten. Ik het er overigens wel heerlijk geslapen. Ik kwam helemaal tot rust in die kamer. Ook hebben we in een boeddhistische tempel geslapen. Die nacht was vooral heel kort, omdat we voor het ochtendgebed erg vroeg uit de veren moesten. Maar het was wel een bijzondere slaapplek om te overnachten. Zo’n slaapplek heb je niet vaak.
AVO: Wat deed je om van je jetlag af te komen? Of juist deze te voorkomen?
Helena: Sowieso is het qua reizen altijd beter om direct in het ritme van de bestemming te zitten. Dus gewoon doorgaan. Dan heb je de tijd niet om een jetlag te hebben. Uitrusten doen ik altijd wanneer ik weer thuis ben :-)
AVO: Heb je tijdens jouw eerste reis in Japan gekozen om een route af te gaan of bleef je op één plek? En waarom?
Helena: De groepsreis heeft ons onder andere naar Nara, Osaka en Hiroshima gebracht. Ondanks dat je drie weken hebt, wil je toch vaak zo veel mogelijk zien.
AVO: Hoe zat het budget-wise: Had je vooraf een budget en heb je je daar aan kunnen houden?
Helena: Het belangrijkste was de reis zelf. Hier zaten de kosten voor het verblijf en de reis al bij in. Het enige budget per dag was voor het eten. Omdat ik voornamelijk voor het streetfood ging, viel het voor mij eigenlijk wel mee hoeveel geld ik daaraan kwijt was.
AVO: Wat viel je het meeste op tijdens je reis?
Helena: Ik hou van de Japanse mensen. Aan de ene kant heel rustig en beleefd. Maar als je Japanners in een karaoke bar ziet of in een van de vele spelparadijzen, dan is daar weinig van over. Nog steeds beleefd, maar alles behalve rustig. Wat me ook opviel waren de kleine groepjes schoolkinderen die blij achter toeristen aanrennen om een aantal vragen te stellen in het Engels voor een schoolopdracht. De een heel zelfverzekerd: ‘What is your favorite color?’ De ander wat onzeker: ‘Do you have a pet?’ Zo ontzettend lief en schattig.
AVO: Wat is jouw beste herinnering aan jouw eerste reis naar Japan?
Helena: Toch wel Tokyo. Ik heb meerdere malen op een plek gestaan en gedacht: wow, ik sta er gewoon! Het is op sommige plekken zo druk met mensen, dan hou je niet voor mogelijk. Maar ik heb me er nooit ongemakkelijk of onveilig gevoeld. En de Takeshite Street, met alle kawaii/harajuku meisjes. Zo vrolijk en kleurrijk.
AVO: Was er iets wat je (enorm) tegenviel aan Japan?
Helena: Het klinkt misschien gek, maar ik kan het me echt niet bedenken.
AVO: Had je een beetje het idee dat jouw eerste bezoek aan Japan voor een cultuurschok heeft gezorgd bij jezelf, ondanks de kennis die je al had van Japan en de voorbereidingen die je hebt gedaan voor je reis? (Denk je dat je je goed had voorbereid op je reis?)
Helena: Ik heb zeker mijn ogen uitgekeken, maar een cultuurschok, nee. Daar is veel meer voor nodig. Denk dat het vooral ook te maken heeft met dat de grote steden over het algemeen veel westerse invloeden hebben. Daarnaast is het een schoon land met alle gemakken voorzien. Ik moest bijvoorbeeld weer erg wennen aan het feit dat ik thuis geen wc bril verwarming had.
AVO: Welke plek is volgens jou dè locatie die iedereen moet bezoeken en waarom?
Helena: Takeshite Street, met alle kawaii/harajuku meisjes. Zo vrolijk en kleurrijk.
AVO: Welke tip(s) wil je aan iedereen meegeven die nog op vakantie zou willen gaan naar Japan en nog nooit naar dit land geweest zijn?
Helena: Qua voedselveiligheid hoef je je geen zorgen te maken, ook niet als het gaat om streetfood. Wees avontuurlijk en proef zoveel verschillende gerechten als je kunt.
AVO: Hoe vond je het om weer thuis te komen na je eerste reis naar Japan?
Helena: Ik wilde eigenlijk niet weg. En alhoewel mijn reismood vaak door werkdrukte zo weer weg is, is Japan nog lang blijven hangen. En ik wist zeker: ik wil echt heel graag weer een keer terug.
AVO: Wat mis je het ergste nu je weer terug bent uit Japan?
Helena: De diversiteit van het eten. De Japanse keuken is nog steeds populair en is lang niet alleen maar sushi. Maar toch. Op de vakantiebestemming is het toch vaak lekkerder ;-)
AVO: Ben je nog van plan terug te gaan naar Japan?
Helena: Zeker, als het kan binnen 5 jaar weer. En dan gewoon op eigen gelegenheid. Dat is prima te doen in Japan heb ik wel gemerkt.
Ik wil Helena bedanken voor haar tijd om alle vragen uitgebreid te beantwoorden, je kunt de avonturen van Helena volgen via haar website IndoRotterdammert.
Hou AVO Magazine in de gaten, want er zullen meer van dit soort interviews komen!
Leuke reeks dit, doet me toch ook weer denken aan mijn eerste bezoek aan Japan. Alweer 10 jaar geleden, en ook een groepsreis die eveneens begon in Fukuoka. En dan herken ik toch veel van het bovenstaande.
Extra spannend voor mij destijds was wel dat het maar een 14-daagse reis was waarna ik dan nog een weekje extra in Tokyo bleef. Voor het eerst in m’n uppie in een ver land. Dat voelde heel even heel eenzaam. Net de groep uitgezwaaid, naar een ander hotel verkast, op een regenachtige zondagochtend, en dan zit je daar maar op je hotelkamer. Maar toen klaarde het buiten op, ben ik naar Harahuku en Yoyogi-koen gegaan, en die hele eenzaamheid was verdwenen om ook nooit meer terug te komen…
Inmiddels ben ik reeds 14 keer terug geweest, de eerste keer nog met een oud-collega, daarna 13 keer solo. Japan is gewoon té verslavend. Over een paar weken ga ik voor het eerst in jaren eens een keertje NIET naar Japan, maar begin volgend jaar moet ik toch maar weer eens iets aan m’n afkickverschijnselen gaan doen ;-)