Londen heeft het geluk dat er niet 1, maar 2 manga-exposities zijn georganiseerd als onderdeel van het Japan-UK cultureel seizoen 2019-2020. Beiden zijn relatief dicht bij elkaar dankzij de Londense metro, dus het is perfect om er een dagtocht van te maken om beide te bezoeken.
Start de dag met de tentoonstelling This is Manga – the Art of Urasawa Naoki in het Japan House. Zoals je kunt zien aan de titel richt het zich op Urasawa Naoki, een gevestigde manga-artiest en de maker van series zoals 20th Century Boys, Monster, enz. De tentoonstelling zelf bevindt zich in de hal beneden, in een kleine hal die letterlijk alleen een foto van een meisje op de muur heeft, een beetje griezelig, maar het personeel lachte er met ons over. Waar de hal zelf een relatief open ruimte is (met een koele installatiefunctie in het midden), heeft het kleine delen gewijd aan met name de reeksen waarin Urasawa betrokken was, waardoor je niet alleen een overzicht en bepaalde kunsttechnieken zag, maar ook de originele storyboards van het werk voor jouw kijkplezier.
Voor een gratis tentoonstelling was er veel wat het echt indrukwekkend maakte. Het was zeer informatief en het zien van de originele storyboards was super, omdat je al het kleine potlood en pennenstreken kon zien die leidden tot het uiteindelijke resultaat. Dit werd nog versterkt door het feit dat er op de muren rond de originele tekeningen van Urasawa voor de tentoonstelling zelf waren gestippeld. Deze variëren van kleine schetsen op de muur tot ingelijste, volledig voltooide illustraties. Over het algemeen was het een echte eye-opener voor de inspanningen achter de gedrukte werken die wel een beetje verloren gaan in de afgedrukte exemplaren, waardoor je de originele schetsen voor de pagina’s om de verschillende effecten te creëren, op prijs stelt.
Vervolgens is het tijd voor een ritje in de tube door Londen naar het British Museum for the Manga tentoonstelling daar. Voor mij was het cool genoeg dat het British Museum dit host in een van hun tentoonstellingsruimtes. Vergeleken met de andere tentoonstelling was dit een veel algemenere kijk op manga en was het opgesplitst in drie secties. De eerste sectie waarin je begint, is gericht op het maken van manga en de geschiedenis van manga, de tweede was een mini-manga-bibliotheek en de laatste was de bespreking van verschillende genres en thema’s van manga.
Laten we ons concentreren op het eerste deel van de expositie. Het geschiedenisgedeelte was erg goed, met de nadruk op de belangrijkste Japanse historische artefacten wordt gedacht aan begonnen manga in zijn vorm van vandaag, maar ook aan westerse dingen zoals de Disney-strips die ook hebben bijgedragen tot het brengen van nieuwe ideeën. Niet alleen dat, het belicht sleutelreeksen en kunstenaars die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van het profiel van manga in het laatste decennium, en de originele storyboards hebben laten zien van hun meest productieve werken. Voor mij was het feit dat Akatsuka Fujio (maker van Osomatsu-Kun, Genius Bakabon, enz.) Hierin te zien was geweldig, omdat hij zo’n invloed heeft in de Japanse cultuur, maar niet zo bekend is in het westen. Dit zal echt helpen om die kloof te overbruggen, en hopelijk zijn profiel hier op te bouwen. Zijn dochter, Akatsuka Rieko, creëerde ook een sculptuur gebaseerd op geluidseffecten die haar vader gebruikte in zijn werk, dat ook echt cool is.
Dan bevindt je je zich in het midden, waar zich een manga-bibliotheek bevindt, met een mengeling van reeksen sporadisch in het Japans, Engels en sommige andere talen. Wat vooral cool was, was dat ze exemplaren van verschillende manga-tijdschriften uit Japan hadden om echt het verschil te laten zien met de onbewuste mensen. Als je geen haast hebt, is het een geweldige kans om een serie te bekijken waarvan je denkt dat ze begint, of zoals ik die je favoriete serie probeert te vinden die is afgedrukt in Weekly Shonen Jump…
Nadat je hebt opgeven om je favoriete serie te vinden, richt de laatste sectie zich op verschillende genres en thema’s van manga. Net als bij de andere tentoonstelling, heeft elk een leuke beschrijving hiervan, hoewel de display meer gericht was op het tonen van het storyboard voor de serie zelf, waardoor het een beetje onsamenhangend was. Een goed voorbeeld hiervan was dat Yo-Kai Watch te zien was in Horror, en niet volledig de draai aan Yo-Kai voor het publiek bestaande uit kinderen beschreef. Waar ik het op dat vlak bekritiseer, is het nog steeds cool om een reeks originele storyboards te zien, vooral uit de grote series zoals Attack on Titan, One Piece, Naruto, etc. Niet alleen dat, het toonde de verschillende media die manga heeft dan aangepast aan, zoals anime, maar ook een coole sectie over de manga-vormen van Pokémon-media, en ook evenementen zoals Comiket!
Toch verliet ik het pand met wensen voor andere series, vooral vanwege de grote print van een One Punch Man-paneel die aan het plafond hing maar niet werd behandeld in de tentoonstelling. Als je bedenkt dat het afkomstig is van een web-comic, zou het geweldig zijn geweest om er op te focussen om naar de toekomst te wijzen. In feite was er geen echte focus op hoe manga werd gemaakt in het kleine gedeelte in het begin van de tentoonstelling, wat teleurstellend was. Het voelde meer alsof er gepronkt werd met de originele storyboards en de tentoonstelling was gemaakt over degenen die ze bezitten. Ook al heb ik er wel begrip voor, toch had de tentoonstelling tegelijkertijd beter kunnen worden samengesteld. Niet alleen dat, ik denk dat een kleine feature op Radient, een Franse serie die sterk geïnspireerd is door manga, geweldig zou zijn geweest om de impact over de hele wereld te laten zien. Vooral omdat het tot een anime werd gemaakt, waarmee de invloed van de manga-stijl over de hele wereld werd getoond.
Natuurlijk is er enige kritiek hier, maar eerlijk gezegd zou ik zeggen dat als je een grote mangafan bent en meer wilt weten, dit nog steeds het bezoeken waard is. Als je in Londen bent, raad ik je aan de reis te maken om beide tentoonstellingen te bezoeken terwijl je de kans hebt. De This is MANGA – the Art of URASAWA NAOKI tentoonstelling zal tot 28 juli in het Japan House London zijn (gratis toegang). De Manga tentoonstelling is tot 26 augustus in het British Museum te bezoeken (volwassen tickets £ 19,50, 16-18 jaar oude £ 16,00, onder de 16 gratis, studenten, gehandicapten en andere kortingen beschikbaar). Ook al wordt aanbevolen om van tevoren te kopen, is het mogelijk om tickets op de dag te kopen.
Fotografie: AlexD
