Voor degenen die niet bekend zijn met 十四代目トイレの花子さん (14th Generation Toilet Hanako-san), zal dit hopelijk dienen als een voorproefje van wat je kunt verwachten van het nieuwste album 大量虐殺 (Tairyou Gyakusatsu).
Tracklist:
01. 経 前 症候群 (Gekkeizenshoukougun)
02. Rusty Ring
03. ス ト ロ イ ハ グ (Destroy Hug)
04. 大量 虐殺
05. レ ベ ー タ ー (Elevator)
06. 四 四 秒 (44 Byou)
07. 潔癖 症 ノ 唄 (Keppeki-shou no uta)
08. Rose Of Killer
09. ヘ ド バ ン 体操 (Hedoban taisou)
10. 父 の 自慰 行為 (Chichi no jii koi )
11. ア ダ ピ ク ミ ン ノ 唄 (Adapikuminno Uta)
12. 暁 (Akatsuki)
13. 花 様 の 有 難 い オ ハ ナ 死 (Hana-sama no arigatai ohana shi)
Er is niet veel bekend over de artiest die bekend staat als Hanako-san, maar er is niet veel nodig om dit album te waarderen. Als je meer wilt weten over Hanako-san, kun je een samenvatting van het optreden, samen met een korte biografie vinden in het verslag van Indies, Idol and Infamous op AVO Magazine.
Het album opent met een voorspel, het geïndustrialiseerde gothic geluid van een elektrische gitaar, voordat een reeks zware drumbeats de luisteraar naar 月 経 前 症候群 projecteert. Hanako-san komt binnen met een snelle golf van Death Metal-achtige zang die populair is geworden en die doorloopt tot het einde, inclusief een zware elektrische gitaarsolo die de luisteraar klaarstond voor het album.
Het tweede nummer Rusty Ring, begint met een aanstekelijke, zware riff die de melodie van het nummer serveert, voordat Hanako-san op het nummer explodeert met een aantal van de beste vocale werken, waarbij ze haar stembanden uitrekt, voelt het bijna persoonlijk aan, alsof ze probeert wat innerlijke demonen te bezweren. Soms veroorzaakt ze vervorming op de microfoon – dit nummer kan het beste hardop worden beluisterd.
Het derde nummer, デストロイハグ, is aanstekelijk, heeft een snelle beat, met een lo-fi sectie die zich goed mengt met Hanako-san’s zachtere segmenten, voordat het in een energiek koor wordt gevlogen, dat het gevoel heeft dat het bedoeld is om een gedeelde ervaring te zijn in live-optredens, het is gemakkelijk om publieksparticipatie te zien tijdens deze track.
Het vierde nummer, 虐殺 虐殺, opent met een snelle, snelle drumslag, begeleid door een rammelaarachtige gitaarslag. Hanako’s zang voelt minder zeker voor dit nummer, maar is nog steeds een geweldig nummer, dat sijpelt van de energie die ervoor zorgt dat je met je hoofd naar de gitaar wilt rocken.
ー レ ベ ー タ ー begint met een geluid dat in de vroege/mid grunge periode zou hebben gepast. Net als een Nirvana en met een voorzichtige toon voelt dit nummer melodieuzer van aard, omdat het een van de weinige nummers blijkt te zijn waar Hanako voor kiest om te zingen, in plaats van te schreeuwen.
In tegenstelling tot het vorige nummer gaat 四四秒 direct het gebied van Death Metal in, met een bizarre reeks vertraagde schreeuw tracks, alsof de ene zanglaag over de andere heen klimt.
潔癖症ノ唄 opent zich voor een basgeluid dat weerklinkt, terwijl Hanako de schreeuwende zang probeert te matchen met de beat van de drums. Dit nummer dient om Hanako’s vocale talent te promoten, omdat ze in staat is om de toon en de vocale structuur aan te passen aan het geluid, en zelfs de zang in de toegewezen ruimte te dwingen.
In een prachtig orgelstuk, dat de luisteraar een gevoel van angst geeft, maken we kennis met ROSE OF KILLER, een van Hanako’s meest populaire nummers. Als host van een krachtige gitaarsolo evolueert Hanako’s schreeuw naar het einde van het nummer toe tot een laag gehuil.
De snaredrum die overal op ヘ ド バ ン 体操 slaat, zorgt voor een hoog-octane sfeer, met een death metal gitaarsolo en een zorgvuldig opgebouwde beat.
Een ander pianosegment in 行為 の 自慰 行為, wat leidt tot de bekende Hanako-san sound die we kennen, death metal, gemixt met een thrash metal geluid.
アダピクミンノ唄 opent met een geluid dat erg doet denken aan het begin van de jaren ’80 Punk, maar dit nummer bevat ook een hees klinkende, iets meer schor klinkende song.
De laatste muzikale track van het album, heeft, heeft een vertraagde start, kiezen in plaats van een andere orkestrale intro, in tegenstelling tot de vorige nummers, dit lijkt gebruik te maken van een orgel, maar een elektrische gitaar – het produceren van een geluid, zeer vergelijkbaar met Metallica of Guns ‘n’ Roses, alvorens te schieten in een snelle, bijna-melancholische gitaar die het nummer opent. Hanako-san’s zang is gespannen, maar het draagt bij aan het koor, alsof het haar emoties dwingt om de noten te raken. Een van de meest opvallende nummers op het album.
Voor de luisteraars van Hanako-san’s vorige albums zal er een mooie terugslag zijn met het laatste nummer. In dit laatste nummer spreekt ze echter Engels en bedankt ze haar internationale fans voor het beluisteren van het album in wat zowel oprecht als vertederend is – alvorens te eindigen met het zeer belangrijke en grappige ‘Go to hell’.
Al met al is Tairyou Gyakusatsu een zeer aangenaam album, met een energie en geluid dat alleen Hanako-san kan produceren, met haar sterke, explosieve zang en het harde Industrial/Punk/Death/Thrash Metal geluid van haar band. Het is moeilijk te zien dat dit album een groot effect heeft op iedereen die Hanako’s muziek niet al waardeert en geniet, hoewel het album als compilatie goed werkt, zijn er maar een paar zelfstandige nummers die individueel opstaan voor een extern publiek. Een persoonlijke aanbeveling zou Rusty Ring zijn, het tweede nummer van het album, dat ritmisch zeer energiek is en Hanako’s krachtige stem laat horen, omdat ze een sterke, rauwe schreeuwt – een geluid en nummer dat bij je zal blijven en zekere herspeelbaarheid.
Dat gezegd hebbende, als je geïnteresseerd bent in het luisteren naar een Japanse heavy death metal band, met een waanzinnig getalenteerde vrouw met een unieke stem, die een indrukwekkende hoeveelheid toewijding aan het imago laat zien en graag de fysieke verschijning en uitstraling belichaamt of een vrouwelijke geest die mensen achtervolgt en vermoordt in schooltoiletten – dan kan ik je geen beter album aanbevelen, dit is het album voor jou.
Hanako-san merchandise is nu beschikbaar op Idol Underworld, dus kijk er zeker eens naar!
All Hail Hanako-san.
Score:90/100
