Film Review: My Hero Academia: Heroes Rising

Deku en de klas van 1-A keren terug voor hun tweede (en laatste) filmavontuur van de My Hero Academia serie. Terwijl de eerste film, Two Heroes goed werd ontvangen, is de vraag nu of het net zo goed lukt met Rising Heroes?

Het begint met een snelle achtervolging, de League of Villains vervoert Nine, een slechterik op een levensondersteunende machine. Ondanks dat ze de helden met lagere ranken kunnen tegenhouden, worden ze gestopt door Endeavour, hoewel Nine uit het wrak ontnapt. Dan gaan we naar de klas van 1-A, Deku en vrienden zijn een eiland toegewezen als onderdeel van een nieuwe held overheidsplan om op te treden als een interim, vanaf het moment dat een held met pensioen gaat en een nieuwe wordt toegewezen. Omdat het eiland slechts lijdt aan lage criminaliteit en kleine ongelukken, werkt het als een prima manier om in de praktijk te ontwikkelen als helden. Dit alles verandert echter wanneer Nine zijn zinnen zet op het eiland om een kind met een genezende eigenschap op te sporen.

Het is gemakkelijk om een beetje afgestompt te worden met anime films van TV-series, vooral wanneer ze de neiging hebben om non-canon te zijn van aard, zodat de plot behoorlijk armzalig kunnen zijn. De plot voor Rising Heroes is echter boeiend omdat het veel tastbaarder is met expliciete links naar de plot van de animeserie. Vreemd genoeg lijkt het een jaar voor te lopen op de anime, met personages (waaronder Nine zelf) en andere details, zoals Endeavour’s nieuwe pak. Waar het een interessante keuze is, is niets ervan in het bijzonder een spoiler en bouwt het een soort van hype op over wat komen gaat. Niet alleen dat, het betekent dat de film aantrekkelijk kan zijn voor degenen die op de hoogte zijn van de manga, voortbouwend op een aantal van de meer wegwerpbare details. Waar niets de serie direct zal beïnvloeden, kunnen we op basis van het feit aannemen dat Two Heroes canon is, dat dit ook het geval is met deze film. Het enige probleem met de plot is gebaseerd die ver vooruit is, is dat de flashbackscènes die zijn geplaatst om iemand te helpen die de serie niet heeft bekeken, geen zin hebben en het plot alleen maar vertragen. Al is het alleen aan het begin zo, dus we kunnen dit over het hoofd zien.

Wat ook fraai is aan dit plot is dat het de personages meer laat schitteren in het omgaan met de verschillende incidenten op het eiland. Nu demonstreren ze allround helden, het is bevredigend om de studenten te zien handelen als professionele helden terwijl ze omgaan met de verschillende incidenten op het eiland. Voor mij was Bakugo het enige personage dat echt blonk in deze film. Ondanks dat hij zijn gebruikelijke agressieve zelf is, heeft hij momenten waarop hij in een heldhaftiger licht wordt gezet. Niet alleen dat, maar zelfs zijn gevechtsanalyse en zijn vermogen zijn ook bewezen buiten Deku’s mogelijkheden te liggen. Hoewel, zoals altijd als er zoveel personages zijn, zijn er enkele die helaas over het algemeen buitenspel gezet worden, heeft elk student van de klas een opmerkelijke rol en betrokkenheid in de hele film, wat toch een meerwaarde is. Dit zou perfect zijn geweest, zo niet voor het constante geschreeuw van plus ultra, wat zeker een slagzin van de show is, maar tegen het einde wel behoorlijk hinderlijk is geworden.

Genoeg over het plot, laten we eens kijken naar de meer technische details. De gevechtsscènes zijn een waar wonder om naar te kijken. Het is snel, soepel en de slagen zijn bevredigend. Bones heeft zichzelf echt overtroffen, waardoor het gemakkelijk is om op te gaan in de actie en te genieten van een aantal complexe aanvallen. Vooral omdat er voor deze scènes geen 3D-animatie wordt gebruikt, waardoor er een vloeiende mix ontstaat en er geen momenten zijn waarop het als paal boven water staat. Het is echter een interessante keuze omdat het gebruikt wordt voor voertuigen. De soundtrack, die over het algemeen de muziek van de serie is, wordt een beetje repetitief wanneer ze dezelfde drie nummers steeds opnieuw spelen. Hoewel het wel voelt als een onderdeel van de serie, kan het over het hoofd kan worden gezien. Maar tijdens het climaxgedeelte van het gevecht, hebben ze ervoor gekozen om een langzamer grootser stuk te spelen, gemaakt voor de film, dat in eerste instantie werkt en dan voelt het niet op z’n plaats wanneer de actie van start gaat. Zouden de stemacteurs er overheen praten, dan had dat misschien gewerkt. Maar het had eigenlijk een muziekstuk nodig dat langzaam zou starten en uiteindelijk zou versnellen met de actie.

Over het geheel genomen, als je een fan bent van My Hero Academia is dit niet een film die je mag missen. Een geweldige rit vol actie, die bijdraagt aan de serie en de personages in een ander daglicht stelt. Natuurlijk is het ruw aan de randen, maar het is een stap in de goede richting van een adaptatiefilm en geeft inzicht in wat er te wachten valt voor de tv-serie. Het is jammer dat dit de laatste film zal zijn, hoewel het misschien wel het beste is om te eindigen op een hoogtepunt.

Score: 70/100