Editor’s Letter: Hoe is het eigenlijk zonder de fysieke concerten?

We bevinden ons momenteel nog steeds in een pandemie en het is een feit dat iedereen deze situatie anders beleeft. De een bevindt zich nog steeds merendeels thuis, terwijl anderen langzaamaan weer naar buiten komen. De omgang met deze situatie is per persoon anders, dat is ook een feit. Voor sommige mensen had deze pandemie vreselijke gevolgen, dat kan en mag ook zeker niet vergeten worden.

Gezien Nederland momenteel in een hittegolf bevindt, is het misschien geen goed plan om onszelf druk te maken over de diverse situaties die zijn ontstaan door COVID-19. Maar toch wil ik er aandacht aan één specifiek aspect schenken, want het is iets wat mij nader staat. Daarbij heeft het ook diverse connecties met andere branches, dus heel stiekem is het veel groter dan één industrie. En wat de gevolgen daarvan gaat zijn, zullen we in de toekomst gaan zien.

Het zal je vast niet ontgaan zijn, overal zijn er poppodia, theaters, festivalorganisatoren, andere belangrijke mensen werkzaam in de muziek- en evenementenindustrie, muzikanten en andere betrokkenen van evenementen zich aan het uitspreken over de situatie die is ontstaan doordat diverse regeringen hebben besloten een stop in te stellen voor diverse evenementen, concerten en festivals. Het heeft ervoor gezorgd dat poppodia moesten sluiten, maar ook bedrijven die in relatie staan tot de muziek- en evenementenindustrie tot aan zelfs dat muziekgroepen hebben moeten stoppen. Her en der zijn er flinke klappen gevallen die de evenementenindustrie heeft moeten opvangen. De grotere namen kunnen dat makkelijker opvangen, maar lijken ook in problemen gekomen te zijn. Al weet ik daar het fijne er niet van, er zijn diverse nieuwsberichten naar voren gekomen dat het echt niet goed gaat.

Kijkende naar Nederland, een land die bekend staat als festivalland voor velen, is te zien hoe leeg de zomer opeens is geworden met alle afgelastingen van grote en kleine festivals. Er was dan wel financiële steun te verkrijgen bij de Nederlandse regering, maar dat was tijdelijk. De situatie rondom COVID-19 is nog steeds niet opgelost en dat lijkt wel nog even te duren. Langer dan sommige mensen hadden gedacht.

Op diverse plekken in Europa, kleurden vele gebouwen, zoals poppodia, rood om aandacht te vragen voor de barre situatie waar vele mensen, die werken in deze industrie, zich momenteel bevinden. Voor heel veel mensen betekent het dat het 5 voor twaalf is en dat de evenementenindustrie in een crisis bevindt. Het is natuurlijk duidelijk vast te stellen dat het helemaal niet goed gaat, want momenteel zijn er erg weinig concerten die plaatsvinden. Bij deze concerten moet een afstand gecreëerd moet worden tussen de bezoekers (en zelfs het podium). In Nederland, onder andere, is dat opgelost met stoelen. Tussen de stoelen moeten anderhalf meter afstand zijn, want dat is de afstand die wij moeten behouden momenteel. Door dit soort maatregelen kunnen minder mensen in een poppodium terecht om van het concert te genieten. Qua inkomsten is het natuurlijk behoorlijk treurig gesteld, want op die manier komt er minder binnen voor het podium en de muzikanten die optreden, of je moet de ticketprijs flink omhoog gooien. Hoe betaal je de muzikanten, maar ook de medewerkers van de locatie waar de optredens plaatsvinden? Dan is het toch misschien toch makkelijker om naar buiten te gaan voor optredens?

Gelukkig was er door velen al snel een oplossing gevonden door het concerten te livestreamen en daar een bepaald bedrag voor te vragen. Op die manier kunnen veel mensen toch genieten van het concert en in vele gevallen is het ook wereldwijd te bekijken, wat zou kunnen betekenen dat er eventueel meer geld binnen kan komen door middel van nieuwe fans. Het is natuurlijk wel lastig in te schatten hoeveel mensen gaan kijken naar zo’n livestream en wat je uiteindelijk als muzikant gaat overhouden. Sommige muzikanten besluiten zelfs om gratis concerten te delen met hun fans om zo ook bereikbaar te zijn voor diegene die hen misschien toevallig tegenkomen in de toekomst. Het is afwachten in hoeverre dit positief gaat uitpakken voor hen in de toekomst, maar voor de muziekliefhebbers is er nu veel meer te consumeren.

Op persoonlijk vlak is er voor mij ook minder te doen dit jaar qua evenementen. Normaliter ben ik op conventies, zoals AnimeCon en Abunai!, te vinden om muzikanten te begeleiden. Maar ik heb normaliter ook nog wel een concert hier en daar die ik boek en promoot en daarbij komt het voorbereiden van de interviews er ook nog bij die ik heb met muzikanten die naar Nederland komen. Na het concert van sokoninaru op 7 maart, een uitverkochte show op het rode schip in Rotterdam, een show die ik mocht promoten, besloot ik tijdelijk te stoppen met het bezoeken van concerten. Op het moment van het optreden van de band in Nederland was de situatie van het nieuwe coronavirus al gaande en begonnen mensen meer en meer te praten er over, want het virus was ook gearriveerd in Nederland. Gezien de show van sokoninaru was uitverkocht, we spreken van ongeveer 100 man, stonden we dicht op elkaar te genieten van een zeer hevige en indrukwekkend optreden van de Japanse band. Ik kan mij dat nu niet echt meer voorstellen, maar op dat moment dachten we er blijkbaar niet zo heel serieus over na. Misschien was het nog een ‘ver-van-mijn-bed-show’ voor velen.

sokoninaru bevond zich middenin de tweede Europese tour en moesten kort daarvoor ondervinden dat hun grote shows op Made in Asia in Brussel niet door zou gaan, gezien het evenement zou gaan verplaatsen naar september. Inmiddels weten we dat dat evenement uiteindelijk niet doorgaat dit jaar, maar dat was op dat moment een ander verhaal. Achter de schermen werd nog gekeken naar een eventuele optie om sokoninaru op een andere locatie in België te laten optreden en eventueel ook nog in Nederland. Daar werd namelijk nog aan gewerkt op het moment dat de band zich in Nederland bevond. Maar na het optreden in Rotterdam ging het heel snel. Regeringen kwamen met besluiten, concerten her en der werden afgelast en de grenzen sloten. De bandleden van sokoninaru moesten de tour afkappen en vertrok met hangende hoofden terug naar Japan. Zij waren natuurlijk niet de enige band die de tour moest inkorten of concerten moesten annuleren.

En nu bevinden we ons in augustus. Terwijl het op het gebied van optredens heel langzaamaan de eerste stappen zijn gezet, zal het nog heel lang duren voordat alles weer op volle sterkte draait. Dit heeft te maken met de onzekerheid die de situatie rondom het virus met zich heeft meegebracht. We kunnen niet voorspellen wat de situatie is over een paar maanden, laat staat over een week. En dat maakt het lastig om iets te organiseren. Toch zie je, vooral in de openlucht, kleinschalige evenementen plaatsvinden met nadruk op klein (en in vele gevallen kleiner dan we gewend zijn van de specifieke evenementen). We kunnen zien dat er genoeg mensen creatief zijn met het vinden van de oplossing om toch iets te organiseren, met veiligheid voor de gezondheid in gedachten. Maar het blijft nog allemaal klein, men is nog voorzichtig. We moeten de maatregelen van de regering volgen, dus er zijn strictere grenzen om ons aan te houden. Daarbij kunnen dingen snel veranderen, dus er moet flexibel gedacht en gehandeld worden. Totaal geen makkelijke situatie.

Echt stil is het niet in de wereld van muzikanten en tourorganisatoren, achter de schermen wordt er nog steeds hoopvol gekeken naar de mogelijkheden om weer optredens te boeken. Er zijn diverse mensen die al kijken naar Europese tours in 2021. Muzikanten brengen nog altijd nieuwe muziek uit en tegenwoordig lijkt er ook meer gekozen te worden om de nieuwe muziek aan te bieden via diverse streaming services. Vooral nu is het erg belangrijk om jouw favoriete muzikanten te steunen door het kopen van muziek en merchandise, maar ook door luisteren en delen van de muziek via de digitale weg. Het is lastig om nu al te weten hoe de toekomst er uit gaat zien, zoveel is nog onzeker, dus laten we voor nu kijken hoe we nu een verschil kunnen maken voor jouw favoriete muzikanten.

Dit was natuurlijk maar één verhaal van de vele vervelende en ook hele treurige verhalen die zijn ontstaan door COVID-19. Het laatste wat ik momenteel nog wil zeggen is dat ik hoop dat jullie allemaal in goede gezondheid zijn en blijven. Het is voor iedereen een moeilijke periode en ik hoop toch echt dat we gauw weer mogen terugkeren naar een situatie waarbij we elkaar mogen zien en omhelzen, mogen genieten van muziek in fysieke vorm en kunnen dansen en zingen, zonder zorgen.